ژان بودریار، نظریهپرداز بلندآوازهٔ فرانسوی و سردمدار پسامدرنیسم، مهمترین چرخش فکری خود را با حملهای سنگین به آرای میشل فوکو به نمایش گذاشته است. بودریار در این کتاب اساس اندیشهٔ فوکو را به چالش کشیده، نظام عالی و غولآسایاش را از درون متلاشی میکند. او سخنپردازی فوکو در باب مقولات محوری آثارش یعنی «قدرت» و «میل جنسی» را به پرسش میکشد، و دوران این سخن را سپریشده میداند.
هفت سال پس از فراموش کردن فوکو، بودریار در گفتوگویی با لوترنژه شرکت میکند تا اینبار خود را به دست فراموشی بسپارد. آن متن و این مصاحبه در کنار هم، با ضرباهنگ شتابناک، سبک گزینگویهوار، و لحن جدلبار خود، معرف آرای اندیشهوری شدهاند که غرابت و تازگی نوشتارش یادآور نیچه است.
«ویراست دوم» در واقع ترجمهای تازه، به یاری تجربهٔ حاصل از ترجمه و تالیف نوشتههایی دیگر از بودریار و دربارهٔ او، است.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.