نویسندهٔ این کتاب مفهوم «بینافرهنگی بودن» مترجم را مطرح و پیشنهاد می‌کند که اصول اخلاقی به جای اینکه مبتنی بر نقد ترجمه‌ها باشد، همان‌طور که شایسته است، بر شخص مترجم متمرکز شود. مترجم که ارتباط‌دهندهٔ فرهنگ‌هاست، می‌تواند همکاری بینافرهنگی را تسهیل کند. پس باید فقط در برخی موقعیت‌ها دست به ترجمه زد و هنگامی که بدانیم به چه علت و برای چه کسی باید ترجمه کنیم، آن‌وقت قطعاً می‌دانیم که چطور باید ترجمه کنیم. بنابراین ارزیابی زبان‌شناختی در درجهٔ دوم اهمیت قرار می‌گیرد.
آنتونی پیم، با این اهمیت، به بازخوانی نقادانهٔ شلایرماخر، واکاوی اسطوره‌ای – فلسفی قاصد در تاریخ‌نگاری‌های هرودوت و همچنین تفکر در زمینهٔ مسئولیت مترجم و علیّت عمل ترجمه پرداخته است. آنتونی پیم همچنین بسیاری از مفاهیم برگرفته از نظریه‌های دورهٔ معاصر را به کار می‌برد: رویکردهای توصیفی، نظریهٔ هدف، دیدگاه‌های ل. ونوتی…
تعریف دوبارهٔ اندیشهٔ اخلاقی بر پایهٔ مبانی نو، که ترجمه‌شناسان مدرن غالباً از زیر بار آن شانه خالی کرده‌اند یا با صراحت به آن بی‌توجه مانده‌اند، موضوع این مطالعهٔ بدیع است.
دیدگاه‌ها
دیدگاهی برای این کالا نوشته نشده است.