محاورهای در هویّت شخصی و جاودانگی (انتشاراتِ هَکِت، ۱۹۷۸) سال‌ها است که در بسیاری از دانشگاه‌های انگلیسی‌زبان به عنوان یکی از متونِ نخستین درسِ فلسفه – برای مخاطبانی که قبلاً هرگز فلسفه نخوانده‌اند – تدریس می‌شود. کتاب، در قالب گفت‌وگویی بین سه شخصیتِ خیالی (که یکی‌شان در حال مرگ است)، به موضوع امکانِ بقاء بعد از مرگ می‌پردازد. کتاب را که تمام می‌کنیم، با بعضی از مهم‌ترین مفاهیم مربوط به هویّت – از جمله نظرهای لاک و باتلر و برخی از معاصران – آشنا هستیم. شاید بشود این کتاب را نسخهٔ امروزیِ محاورهٔ مشهور فایدون افلاطون دانست.
«محاورهٔ عالیِ پِری مبحثی را، بدون قربانی‌کردن دقت و جامعیت آکادمیک، دسترس‌پذیر می‌کند. فیلسوفانِ حرفه‌ای احاطهٔ این اثر بر موضوعات و نیز عمق استدلال را تحسین می‌کنند، و دانشجویان درمی‌یابند که علاقه و تخیل‌شان را برمی‌انگیزد.»
دیوید روزنتال، دانشگاه شهر نیویورک
جان پِری (متولد ۱۹۴۳) استاد بازنشستهٔ دانشگاه استنفرد و صاحب مقاله‌های پژوهشی مهمی در هوّیتِ شخصی و در فلسفهٔ زبان، و نیز مؤلف چند متن آموزشی است.
دیدگاه‌ها
دیدگاهی برای این کالا نوشته نشده است.