پسا تلویزیون در ایران

«پسا تلویزیون» اشاره به دوره‌ای دارد که رسانه مسلط تلویزیون شکل مرسوم خود را از دست می‌دهد و با دیگر انواع رسانه تلفیق می‌شود. این تلفیق به مثابه بخشی از روند کلان‌تر «همگرایی رسانه‌ای»، صنعت جهانی تلویزیون را به پویایی‌های شگرفی واداشته و چرخه‌ای از نو آوری و خلاقیت دائم را رقم زده است. همچنین به دلیل خصلت فراملی و جهانی شبکه‌های تلویزیونی ماهواره‌ای و نیز ادغام تلویزیون در اینترنت، اکنون دولت‌ها امکان سیاست گذاری منسجم رسانه‌ای در سطح قلمرو ملی خود را تا حد زیادی از دست داده‌اند کتاب حاضر به بررسی وضعیت تلویزیون در ایران در عصر همگرایی رسانه‌ای می‌پردازد و سیاست‌های اتخاذ شده در مواجهه با شرایط جدید را مورد توجه قرار می‌دهد.