هنر پیر شدن از مجموعه هنرهای شوپنهاور، فیلسوف شهیر آلمانی، دربردارندهٔ واپسین نوشتههای هشت سال آخر زندگی فکری– فلسفی اوست در موضوعات مختلف. او در این کتاب، در خلال پارهنوشتههای گاه بلند و اغلب کوتاه، به مرور در سالها اندیشهورزی خود میپردازد و بر خلاف معمول بسیاری از دیگر متفکران، در ایستگاه آخر زندگی، باز هم میکوشد باریکبینیهای پیشین در آثار دیگرش را تبیین و تشریح کند، بسی ناگفتهها را بازگوید و از این رهگذر خود را از سکون پیری برهاند.
شوپنهاور در اینجا هم مثل سایر نوشتههای خود، همچنان عریان و مغرور و ساده و پرمغز مینویسد، و بههیچوجه، در تسلیم و وانهادن به اقتضائات سنی، نه بوتیمار غمخواری نشسته بر ساحل اندوه است و نه مردمگریز تائبِ عصبی و چشمبهراهِ سرودنِغزل خداحافظی، بلکه فرزانهای است پیر و خشنود و چابکاندیشه که میکوشد با رویکرد عملی و متفکرانه به مفهوم کهن پیرسالی یا سالخوردگی، تا حد ممکن از آن به عنوان دورانی شیرین و پرثمر یاد کند.
دیدگاهها
دیدگاهی برای این کالا نوشته نشده است.