خیلی کم تقریبا هیچ

خیلی کم… تقریباً هیچ مسئلهٔ معنا را به مرکز مباحثهٔ فکری باز می‌گرداند. دغدغهٔ اصلی کتاب این پرسش است که چگونه می‌توان برای تناهی انسان، بدون توسل به چیزی که از آن تناهی برمی‌گذرد، معنایی یافت. کریچلی با تأملی ژرف و گیتیانه بر موضوع مرگ، ایدهٔ هیچ‌انگاری را با عبور از بلانشو، لویناس، رمانتیسم ینا و کاول پی می‌گیرد. این تأمل در خوانشی از بکت، که از بسیاری جهات قهرمان کتاب است، به بار می‌نشیند. سایمون کریچلی به چاپ دوم کتاب، پیش‌گفتاری روشنگر و مفصل و فصلی دربارهٔ والاس استیونس افزوده است که بر ایدهٔ فلسفه به‌مثابه شعرْ اندیشه می‌کند.