دربارهٔ حکومت، بهطور کلی، دو دیدگاه عمده وجود دارد: ذاتگرایی و مخالف آن. مفهوم «حکومتداری» با عبور از تحلیلهای جوهرگرایانه، حکومت را امری اعتباری، و حتی «اعتبار از اعتبار» میبیند و بر ماهیت استعاری حکومتداریها نظر دارد. این پژوهش نیز چنین دیدگاهی دارد و از رابطهٔ استعاری حکومتشناسیها و فقه حکومت در ایران معاصر سخن رفته است.
فقه سیاسی استعارههای زیادی دارد که بنیانی بر نظریههای متفاوت حکومت فراهم کردهاند. اما، دو استعارهٔ «وقف» و «قضاوت» جایگاه برجستهای در فقه سیاسی معاصر یافته و رابط بین شریعت و دموکراسی در دولت مدرن شدهاند؛ وقف در فقه مشروطه و قضاوت در نظریههای حکومت اسلامی.
جلد نخست به فقه مشروطه و تحولات دولت مشروطه اختصاص داشت و در این نوشته نیز سه محور عمده کاوش شده است؛
الف) رابطهٔ استعاری قضاء و حکومت، و لوازم مردمسالار آن؛
ب) دگرگونی حکومتداری ایرانی، و سویهٔ اقتداری آن از دههٔ ۱۳۲۰ تاکنون؛
ج) و در نهایت، تخلیهٔ تدریجی فقه سیاسی از عناصر دموکراتیک و رواج نظریههای اقتداری در فقه حکومت اسلامی.
حکومتداری مفهومی تحلیلی است که زایش و زوال تصورات متفاوت از «اعتبار حکومت» در ایران معاصر را نشان میدهد؛ تصویرهای ناهمگون و انباشته از انواع حکمرانیها که ظاهراً بیرون دستگاه فقه، و در جهان اجتماعی ما شکل یافته و بهتدریج به مبانی تصوری اجتهاد در فقه حکومت اسلامی بدل شده و موجبات دگرگونی در فقه سیاسی را فراهم نمودهاند.
موجود نیست
فقه و سیاست در ایران معاصر (جلد ۲)
تحول حکومتداری و فقه حکومت اسلامی
2٬150٬000 ریال
نویسنده | |
---|---|
ناشر | |
سال انتشار | |
نوبت چاپ | |
قطع |
رقعی |
نوع جلد |
شمیز |
زبان | |
تعداد صفحات |
۵۳۵ صفحه |
شابک | |
وزن |
590 گرم |
ناموجود
پشت جلد
درباره نشر نی
نشر نی در سال ۱۳۶۳ تأسیس شده و تاکنون در حوزههایی چون ادبیات، علوم اجتماعی، علوم سیاسی، حقوق، اقتصاد، مدیریت، دین، فلسفه، تاریخ، روانشناسی، علوم طبیعی و هنر بیش از ۱۵۰۰ عنوان کتاب راهی بازار نشر کرده است.
دیدگاهها
اولین کسی باشید که دیدگاهی می نویسد “فقه و سیاست در ایران معاصر (جلد ۲)” لغو پاسخ
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.