طنز مقدس

«طنز» به معنی بیهوده‌گی یا سخنان پیش‌پاافتاده‌ای نیست که خنده و قهقهه‌ای به دنبال خود دارد، بلکه چشم‌اندازی زیبا به قرآن و یکی از فنون «نقد هنری» است که در کنار هنرهایی چون هزل، هجو، لطیفه و کاریکاتور با ظرافت و زیرکی افکار و رفتار ناشایست را «نقد» می‌کند و لبخند نازکی هم بر لب مخاطب هوشمند خود می‌نشاند. طنز مقدس تلاش می‌کند جنبه‌ای از زبان قرآن و زبان و فرهنگی را که قرآن در آن به اوج رسیده است بشناساند. روش قرآن در برخی آیات برای نقد مخاطبانش استفاده از واژه‌هایی مزاح‌گونه و گاه بیانی رندانه و گزنده است. زمانی دیگر بیانی سخت کوبنده دارد و در پس و پیش کلماتش چنان پوشیده مخالفانش را شرمگین می‌کند یا دوستانش را هشدار می‌دهد که هر هنرمندی را به تحسین وامی‌دارد. این مطلب در مباحث زبان‌شناسی و روش‌شناسانهٔ قرآن کریم نکته‌ای کلیدی به شمار می‌آید.