نزدیک‌ترین چیز به زندگی

جیمز وود در این کتاب خاطره و نقد ادبی را به نحوی شگرف به هم آمیخته و به کمک آن ارتباط بین داستان و زندگی واقعی را نشان داده است. او استدلال می‌کند که، در میان همهٔ هنرها، ادبیات داستانی دارای توانایی منحصربه‌فردی برای توصیف شیوهٔ زندگی ماست، و می‌تواند نهاد زندگی را از مرگ و فراموشی تاریخی نجات دهد. وود عمل خواندن و درک کردن را در اینجا یکی از مقدس‌ترین فعالیت‌های شخصی انسان می‌شمارد و بحث‌های درخشانی دربارهٔ چند اثر ادبی مطرح می‌کند. او در این کتاب رابطهٔ صمیمی خود با کلمهٔ مکتوب را آشکار می‌سازد. نزدیک‌ترین چیز به زندگی نه فقط کتابی موجز با استدلال‌های محکم دربارهٔ ادبیات داستانی‌ست، بلکه شرح شخصی وجدآوری است از تعمق دربارهٔ همدستی پرثمر میان خواننده و نویسنده و منتقد.

جیمز وود، متولد ۱۹۶۵، در شهر دورام، انگلستان، زاده و بزرگ شده و اکنون مقیم نیویورک است. منتقد ادبی و جستارنویس نشریهٔ نیویورکر و چند نشریهٔ دیگر و استاد مهمان در دانشگاه هاروارد است.