عزیز نسفی

سدهٔ هفتم هجری عصر شکوفایی و رونق عرفان اسلامی و شاهد ظهور اندیشه‌ها و گرایش‌هایی گوناگون و پرتنوع و چهره‌های برجسته و نامداری چون ابن عربی و مولوی بود. عزیز نسفی نیز از پروردگان این عصر تنوع و رونق به شمار می‌آید. نسفی که از بزرگترین مشایخ صوفی زمان خود بود آثاری فراوان و مهم تصنیف کرد که از حیث وضوح و سادگی در توضیح طریقت صوفی ممتازند و از آنجا که دربردارندهٔ توصیف‌هایی ارزشمند از جهان‌بینی‌های گوناگون اسلامی زمانهٔ او هستند به تازگی توجه ویژهٔ پژوهندگان را به خود جلب کرده‌اند.

در این کتاب که نقل‌قول‌های پرمایه‌ای از آثار نسفی بدان قوت بخشیده، پس از گزارش کوتاهی از زندگی و اوضاع عصر وی، دو مؤلفهٔ مهم دیدگاه فلسفی و عرفانی او، هستی‌شناسی و معرفت‌شناسی، تحلیل شده و دیدگاه‌های او دربارهٔ هدف غایی صوفیان و تجارب روحانی و رؤیت‌های عرفا و مدارج کمال معنوی، و نیز موضوع مهم انسان کامل و جایگاه او در نظام آفرینش، نقش او در میان مخلوق و رابطهٔ نبوت و ولایت تشریح شده است.