عصر حیرت

ادعای اساسی کتابی که در دست دارید این است که غیبت امام معصوم (ع) به‌ویژه

وقتی که با تمدنِ فراگیر و مسلطِ جدید همراه می‌شود، مانع تحقق دولت و جامعه و

تمدنِ تراز دین است؛ و حتی در صورت استقرار یک حکومتِ دینی با محوریّت ولایت فقیه،

امکان تحقق چنان تمدنی در حد مطلوب و قابل قبول وجود ندارد و تنها مقدار محدودی از

آن مقدور و قابل تحقق است.

البته، این ادعا به‌ هیچ‌وجه نافی وظیفه‌ی اصلاح‌گری در عصر غیبت و

تلاش برای به‌دست گرفتن قدرت سیاسی در صورت امکان نیست، اما مسئله این است که امر

اصلاح و تلاش برای تحقق احکام و آرمان‌های دینی در روزگار عدمِ دسترسی به امامِ

معصوم به‌ویژه در شرایط سیطره‌ی تمدن ماده‌گرا و انسان‌گرای متجدد، با موانع و

تنگناهایی مواجه است که دایره‌ی مقدور و ممکن آن را محدود می‌کند و عدم توجه به

این محدودیت می‌تواند نتایج زیان‌باری، هم برای دین، هم برای نظام دینی و هم برای

سامان ملک و ملّت داشته باشد.