در نظریهای در باب اقتباس لیندا هاچن، کارشناس ادبی مشهور، فراگیر بودن اقتباس را در تمامی اشکال مختلف رسانهای بررسی میکند. البته در سینمای معاصر، به اندازه کافی اقتباس وجود دارد – براساس هر چیزی از کتابهای مصور گرفته تا رمانهای جین آستن – تا ما را به این فکر وا دارد که شاید قصههای هالیوود به اتمام رسیده است. اما هاچن استدلال میکند که اگر تصور میکنید اقتباس صرفاً در مورد رمانها و فیلمها قابل ادراک است، سخت در اشتباهید. امروزه آهنگهای کپیبرداریشدهای هستند که به بالای جدول موسیقی پاپ دست پیدا میکنند، نسخههای بازیهای کامپیوتری از داستانهای پریان وجود دارند، و حتی برخی از قطارهای هوایی از حق انحصاری فیلمهای موفق نشئت میگیرند. اقتباس همواره سبک اصلی قصهگویی بوده و این شایستگی را دارد که در تمامی انواع خود مطالعه و طیف وسیعی را شامل شود، بهعنوان فرایند آفرینش و دریافت و یا فقط بهعنوان خود محصول. نظریهای در باب اقتباس مستدلانه و روشنگرانه، بازاندیشی متهوّرانهای است پیرامون اینکه اقتباس چگونه در انواع رسانهها و ژانرها عمل میکند. این کتاب میتواند به این سؤال قدیمی خاتمه دهد که آیا نسخهٔ کتابی بهتر است یا نسخهٔ سینمایی، یا اپرا، یا شهربازی.
لیندا هاچن نظریهپرداز متبحّر «پسامدرن» و «تقلید تمسخرآمیز» اکنون توجه تحلیلگرانهٔ خود را بر مقولهٔ وسیعتری معطوف کرده، به نام «اقتباس». پس از مطالعهٔ این استدلال گیرا، دیگر نخواهیم پرسید، «آیا این متن اصیل است؟» اما در عوض میپرسیم که «چهطور از متون پیشین برگرفته شده و از آنها استفاده میکند؟» هاچن بهترین شناخت را در اختیار ما میگذارد که چگونه رمان، نمایشنامه، فیلم، و اپرا حتی در فرمهای جدید و برای مخاطبان جدید به حیات خود ادامه میدهند. هر سینمادوست، طرفدار اپرا و خوانندهٔ خلاق نیاز دارد که این کتاب را بخواند.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.