افق

پاتریک مودیانو در این اثر که شرحی موجز و اسرارآمیز از بیست و یک سال اول زندگی‌اش است، توصیف می‌کند که چگونه در سال ۱۹۵۹ و در سن ۱۴سالگی، همزمان با اجرای مادرش در تئاتر فونتن، شروع به گشت وگذار و کاوش در محلهٔ پیگال واقع در پاریس کرد. فضای سنگین و مالیخولیایی محله‌های قدیمی کارگرنشین-کافه‌ها، گاراژها، هتل‌های متروکه، باشگاه‌های شبانهٔ مخروبه و هزارتوی رویاگونهٔ بلوارها، خیابان‌ها، میدان‌ها و ایستگاه‌های مترو-در آثار مودیانو با پژواک‌هایی از دوران کودکی سخت و پرمشکل او به مخاطب معرفی می‌شوند. در رمان افق، شخصیت‌های پررمز و راز و اغلب خبیثی وارد داستان شده و بدون دلیل مشخصی از روایت داستان، ناپدید می‌شوند. مودیانو در رمان رمان افق، پاریسی را به تصویر کشیده که یادآور حال و هوای فیلم‌هایی چون «زیر بام‌های پاریس» اثر مارسل کارنه است.